Het begon met een interessant en leuk gesprek met hoogleraar markt- en organisatiedynamiek in de bouw aan de Universiteit Twente, André Dorée naar aanleiding van het artikel ‘Houtje-touwtje aannemer overleeft’ in Cobouw. Vervolgens vroeg hij of we niet een keer college wilden geven bij het vak Procurement Strategies & Tendering van de master Construction Management & Engineering. Uiteraard wilden we dat!
Vandaag is het inkoopplan voor de renovatie van de Nijkerkerbrug op Tenderned gepubliceerd. Dit is uniek, want normaal houdt Rijkswaterstaat zo’n inkoopplan voor zichzelf. Waarom maakt Project DOEN dit inkoopplan wel openbaar? Machiel Galesloot van het projectteam vertelt hier meer over. Wat is er anders dan bij een ‘normaal’ inkoopplan?
Lange, onleesbare contracten. Stapels rapporten waar niet doorheen te komen is. Een onduidelijke verdeling van de risico’s in een project. Het lijkt soms wel of de aanpak van een GWW-project veel meer met letters, regels en papier te maken heeft dan met staal, beton en samenwerking. Precies deze situatie wil Project DOEN doorbreken. Met DOEN willen we terug naar de basis. Hoe kunnen we zo open mogelijk met elkaar communiceren? Waarom doen we de dingen zoals we ze doen? En zou het niet eenvoudiger kunnen?
Project DOEN wil beter gaan samenwerken in de bouwbranche. Dat doen we door te experimenteren tijdens de renovatie of vervanging van de Nijkerkerbrug. Een experiment dat goed aansluit bij de doelstellingen van De Bouwcampus. Maar wat betekent ‘beter samenwerken’ precies? En wie is ‘we’ in dit geval?
